Kindpijn – het is iets wat we allemaal bij ons dragen. Maar als je niet weet wat het is en hoe je er mee omgaat kan dit best belemmerend zijn. Daarom deel ik graag meer informatie over wat is kindpijn, hoe herken je het en hoe ga je er mee om. Ik zal ook mijn eigen ervaring omtrent kindpijn delen om het begrijpelijker te maken.
Wat is kindpijn en hoe ga je er mee om?
Als kind maak je allerlei dingen mee waar je op je eigen manier op reageert. Ook ontwikkel je overlevingsstrategieën om jezelf staande te houden in een wereld waar jij je nog maar moeilijk goed kunt uitdrukken. Deze strategieën blijven we toepassen en zitten in ons systeem – ook wanneer we volwassen zijn. Echter kan het dan juist belemmerend zijn en averechts werken. De pijn die we als kind hebben meegemaakt en de manier hoe we daarop reageren wordt kindpijn genoemd.
Ooit iemand tegen gekomen waarbij je dacht: ‘jeetje, doe niet zo kinderachtig!’? Grote kans dat hij/zij reageerde vanuit kindpijn.
Om het duidelijker te maken zal ik een voorbeeld delen uit mijn eigen ervaring.
“Door te leren herkennen waar de pijn vandaan komt, en het gesprek aan te gaan met je innerlijk kind kun je de pijn helen.”
Juffrouw op in de kleuterklas
Toen ik 4 jaar was onderging mijn moeder een hartoperatie. Hoewel ik er niet veel van begreep – begreep ik genoeg om me zorgen te maken. Dit uitte ik op school door continu tegen mijn juffrouw te zeggen: ‘juffrouw, mama ligt in het ziekenhuis’ en dat de hele dag door. Na een aantal keer begripvol reageren zei ze: ‘Nathalie, nu weet ik het wel. Houd er maar over op.’
Auw. Slik. Dit raakte me. Ik mocht niet meer praten, dat was duidelijk. Mijn overlevingsstrategie werd: niet meer praten over moeilijke dingen.
Ik ben altijd al een binnenvetter geweest en sinds die opmerking werd dat alleen maar erger. Dat ik nu – als ik wil praten over mijn gevoelens of dingen waar ik mee zit blokkeer en bang ben dat de ander het niet wil horen komt door die situatie die het 4 jarige kind in mij meemaakte en de overlevingsstrategie die ze op dat moment toepaste.
Ik voelde me niet gehoord en door de opmerking dat ik erover op moest houden wist ik duidelijk dat het niet gewenst was dat ik aangaf wat me bezighield. Terwijl ik me zorgen maakte om mijn moeder en geen idee had hoe ik dit moest uiten, werd me de mond gesnoerd.
Overlevingsstrategie
Als kind van 4 kun je dit je zorgen en angsten niet uiten en/of relativeren maar bedenk je een overlevingsstrategie. Voor mij werd dat niet meer praten. Dan zou ik ook niemand tot last zijn.
Deze uiting is vast nooit de bedoeling geweest van mijn juffrouw. Zij had een volle klas kleuters en kon een meisje wat de hele dag hetzelfde zei waarschijnlijk niet hebben. Misschien werd het gezien als aandacht vragen, misschien had ze gewoon geen tijd om het gesprek aan te gaan.
Doordat dit zo’n impact op mij maakte als kind, is deze overlevingsstrategie in mijn systeem gaan zitten. Ik ontwikkelde de overtuiging dat ik niet moet praten over mijn gevoelens of dingen waar ik mee zit – mensen willen het niet horen.
Voorbeelden kindpijn
Om het nog wat duidelijker te maken hoe kindpijn kan ontstaan zal ik nog enkele voorbeelden benoemen:
- Je niet gezien of gehoord voelen: Als kind heb je het gevoel niet gezien te worden. Je moeder heeft het druk, je vader werkt veel en je hebt ook nog broertjes en zusjes die aandacht willen. Jouw reactie is om je aanpassen aan anderen om erbij te horen en gezien te worden. Op volwassen leeftijd merk je nog steeds dat je niet wordt gezien waardoor je op een kinderachtige manier aandacht gaat vragen. Het triggert je dat anderen je niet zien, terwijl je zo graag gezien wilt worden. Je hebt de overtuiging dat je niet goed genoeg bent waardoor je niet gezien en gehoord wordt.
- Pleasen en anderen tevreden houden: Als kind doe je zo je best, maar het is volgens je moeder nooit goed genoeg. Altijd kan er wel wat beter. Hierdoor doe je overal je uiterste best op, wil je dat het perfect is en ontwikkel je pleas gedrag om je moeder tevreden te houden. Als volwassene word je beperkt door perfectionisme en ben je continu mensen aan het pleasen omdat je goedkeuring wilt. Je overtuiging is dat het nooit goed genoeg is en dat de mening van de ander onwijs belangrijk is. Als zij tevreden zijn, ben jij het ook.
Hoe ga je er mee om?
Het belangrijkste is dat je leert herkennen waar de pijn vandaan komt. Wanneer je een bepaalde overtuiging hebt, of altijd getriggerd wordt door dezelfde soort situatie kan dit duiden op een pijnpunt uit je jeugd. Welke situatie zorgde voor deze overtuiging of pijn? Welk kindsdeel komt op de voorgrond te staan? Het bange kind? Het kind dat gezien wil worden? Het kind dat het nooit goed deed?
Wanneer je weet waar de pijn is ontstaan, is het ook makkelijker om dit los te laten. Hoe? Ga een gesprek aan te gaan met je innerlijke kind – zeg haar dat je begrijpt dat ze bang is, dat ze gezien en gehoord wordt, maar dat jij het lijntje wat de angst in stand houdt liefdevol doorknipt. Omdat je nu volwassen bent en wél kunt aangeven wat je wilt, voor jezelf op kunt komen of je eigen pad kiest. Door dit bewust te doen kun je de pijn loskoppelen.
Het wil niet zeggen dat je dit ala minuut kunt loslaten – maar telkens wanneer deze situatie of emotie naar boven komt zul je realiseren dat dit je kindpijn is en jij nu anders kunt en mag reageren.
Dit is een kwestie van heel vaak oefenen, oefenen en nog meer oefenen. De overlevingsstrategie van je kind zit in je systeem en dat mag je nu mag gaan herprogrammeren.
De bus met al zijn passagiers
Je ontwikkelt in je leven allerlei persoontjes – het bange meisje, de onafhankelijke vrouw, het zorgzame kind, het verdrietige meisje, de gekwetste vrouw – die je in sommige situaties volledig overnemen. Om dit ‘systeem’ duidelijker uit te leggen deel ik graag de theorie van mijn therapeut.
Zie het als een bus, waarbij jij achter het stuur zit, iemand naast je zit en een hele hoop persoontjes achterin.
Jij rijdt, maar degene naast jou geeft richting. Wanneer jij door een bepaalde trigger onwijs emotioneel reageert op een situatie omdat je kindpijn geraakt wordt, komt het gekwetste kind naast jou op de passagiersstoel zitten en neemt het roer volledig over.
Het is dan de taak aan jou om te herkennen wie er naast je zit en met dat kind in gesprek te gaan. Om vervolgens het stuur weer in handen te nemen en de volwassen vrouw die je nu bent, naast je op de stoel zet.
Verwissel de persoontjes
Je kunt op zo’n moment bewust en fysiek schakelen. Stel jezelf de vraag: wil ik dit, of wil ik dit niet? Wil je dit niet? Dan sta je op, neem je een sterke houding aan en doe je precies het tegenovergestelde van waar jouw kind bang van is. Neem de regie over.
Deze oefening kan je helpen om het persoontje te herkennen, bewust uit die kindpijn te komen en het ‘volwassen persoontje’ ervoor in de plaats te zetten. Het is van belang de kindpijn los te kunnen koppelen, je bent nu volwassen, zit niet meer in de pijn van toen en kunt anders reageren.
“Dit is een kwestie van heel vaak oefenen, oefenen en nog meer oefenen. De overlevingsstrategie van je kind zit in je systeem en dat mag je nu mag gaan herprogrammeren.”
Kindpijn kan erg belemmerend zijn
Onze overtuigingen en angsten komen dus voornamelijk voort uit eerder gebeurde situaties en hoe we besloten daarop te reageren. Toen leek de overlevingsstrategie die je ontwikkelde een goede optie – je wist niet beter. Echter kan dit als je volwassen bent erg belemmerend zijn.
Door te leren herkennen waar de pijn vandaan komt, en het gesprek aan te gaan met je innerlijk kind kun je de pijn helen. Door vervolgens bewust het volwassen persoontje ervoor in de plaats te zetten kun je dit systeem herprogrammeren. De koppeling met de pijn die je ervoer als kind kun je dan loslaten.
En ik kan je vertellen, dat is onwijs bevrijdend!
Ik hoop oprecht dat je iets kunt met deze informatie, dat je bepaalde pijnpunten en overtuiging kunt loslaten. Wil je hier hulp bij? Lees dan het boek Je bent nu hier, of neem dan contact met me op, ik kijk graag met je mee.
Heb jij nog vragen over kindpijn? Of herken je het en wil je jouw situatie delen? Laat dan even een reactie achter!
VOLG POSITIEVELING VIA FACEBOOK & INSTAGRAM
Hi! Mijn naam is Nathalie, het gezicht achter Positieveling.nl. Mijn missie is om positiviteit te verspreiden. Om jou te laten zien dat je er zelf voor kunt kiezen om positief door het leven te gaan. Hoe je dat doet? Dat deel ik graag met je middels mijn blogs, video’s, eBooks, cursussen en coaching.